บทที่ 152

แววตาของฮั่วอวิ๋นถิงฉายแววเย็นชา จากนั้นก็พูดช้าๆ ว่า “ก็ดีครับ”

“ย่าก็รู้ว่าตอนนี้สถานะของเทียนอี้ที่ฮั่วซื่อมันน่าอึดอัดใจ แต่พวกแกสองคนเป็นพี่น้องกัน ย่าก็ยังหวังว่าแกจะช่วยดูแลเขาหน่อย ยังไงเขาก็...”

พอพูดถึงตรงนี้ แววตาของคุณย่าฮั่วก็ฉายแววเศร้าออกมา ถอนหายใจเฮือกหนึ่งแล้วก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ

ฮั่...